یکی همیشه نان در می آود

یکی همیشه پول در می آورد

یکی هم اشک مهدی فاطمه را

تو چه میکنی؟

http://www.fekrozekr.ir/

گفتم خدایا از همه دلگیرم گفت حتی ز من ؟

گفتم خدایا دلم را ربودند گفت پیش از من ؟

گفتم خدایا چه قدر دوری گفت تو یا من ؟

گفتم خدایا تنهاترینم گفت پس من ؟

گفتم خدایا کمک خواستم گفت از غیر از من ؟

گفتم خدایا دوستت دارم گفت بیش از من ؟

گفتم خدایا اینقدر نگو من گفت من تو هستم تو من

.

امام جعفر صادق علیه السلام شنیدم می‌فرمود: همانا براى "صاحب الامر" غیبتى تخلف ناپذیر

است، به طوریكه اهل باطل در آن تردید می‌كنند
عرض كردم: یابن رسول اللّه! چرا غیبت می‌كند؟
فرمود: به علّتى كه به ما اجازه نداده‌اند آشكار سازیم.
عرض كردم: چه حكمتى در غیبت اوست؟
فرمود: همان حكمتى كه در غیبت حجّت‌هاى پیش از او

بوده است،حكمت غیبت قائم بعد از آمدن خود او

ظاهر مى‌شود، چنانكه حكمت سوراخ كردن كشتى توسط خضر

و كشتن آن بچه و تعمیر دیوار، براى 

حضرت موسى - علیه السلام - ظاهر نگشت، مگر موقعى

كه خواستند از هم جدا شوند.

دلم به «مستحبی» خوش است که جوابش «واجب» است...

السلام علیک یا بقیة الله فی الارض

مداح سزاوارى نيست

مهديم من كه مرا گرمى بازارى نيست 

بهتر از يوسفم و هيچ خريدارى نيست 

همه گويند كه در حسرت ديدار منند 

ليك در گفته اين طايفه كردارى نيست 

اى كه دائم به دعايى كه ببينى رخ من 

تا كه خالص نشوى با تو مراكارى نيست 

ديدن روى من اى دوست نه سهل است نه سخت 

ليك در بين شما محرم اسرارى نيست 

غيبت و تهمت و فحشا و دروغ و نيرنگ 

همه جا خيمه زده هيچ جلودارى نيست 

شاعران جمله به توصيف در و ديوارند 

غافل از آن كه هوادار و عزادارى نيست 

مادحين غرق ريا و پى انبان زرند 

دل من درد كه مداح سزاوارى نيست 

مدحها گفتن و گرياندن مردم يكسو 

سوى ديگر كه بود اصل طرفدارى نيست 

هر چه در جمع همه مدعى و منتظرند 

ليك تنها به زبان باشد و رفتارى نيست 

هركه خواهد كه بيايد به در خانهى ما 

درها باز ولى جاى رياكارى نيست

مــــولای غریـــب و تـنهـای مـن ...یـا صـاحب الزّمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) :

نکند در زمره ی آنانی باشم که « یا لیتنی کنت معک » می گویند

، امااز این حقیقت غافلند که « حسین بن علی (ع) » در

این زمان تو هستی و دوران غیبت ، صحرای کربلای

غربت توست و این تویی که هر صبح و

شام ندای « هل من ناصر ینصرنی » سر داده ،

یار و مدد کار می طلبی .!

او ظاهرنیست اما حاضر است، او غائب است اما امام

است، آماده است اما کسی در انتظارش نیست،

او قادر است ولی کسی به او متوجه نیست، او مهربان

است ولی کسی الطافش را ناظر نیست،

کسی او را نمی بیند در حالی که او مظلوم و تنهاست.

به راستی اگر او امام ماست چه وظیفه

ای در مقابلش داریم؟ اگر او غائب است ما که غائب

نیستیم پس چرا از هیچ یک از وظایف

خود آگاهی نداریم و به هیچ یک از آنها درست عمل نمی کنیم؟

مَن غُلام اَدَب عَبّاسَم

خاک پای حَرَم عَبّاسَم

غِير اَز مَردانِگيَش حَرف مَزَن

مَن به عَبّاس عَلی حَسّاسَم

مَن به زَهرای سه ساله سوگَند

نَکُنَم پُشت به این اِحساسَم

جای مَن بوده هَمیشه هِیئَت

غِیر عَبّاس کَسی نَشناسَم

مَن حُسینی اَم و زَهرایی نَصَبم

مَن به این اَصل و نَصَب حَسّاسَم

تا که جان اَست به تَن می گویَم

مَن غُلام اَدَب عَبّاسَم

چه روزها که یک به یک غروب شد،نیامدی

چه بغض ها که در گلو رسوب شد،نیامدی

خلیل آتشین سخن تبر به دوش بت شکن خدای ما

دوباره سنگ و چوب شد،نیامدی

برای ما که خسته ایم و دلشکسته ایم نه

ولی برای عده ای،چه خوب شد، نیامدی

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام دوباره

صبح،ظهر نه،غروب شدنیامدی

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن

گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم
گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن
گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن
گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن
گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن
گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن
گفتم ز حق دارم تمنای سکینه
گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه
گفتم رخت را از من واله مگردان
گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان
گفتم به جان مادرت من را دعا کن
گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن
گفتم ز هجران تو قلبی تنگ دارم
گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم
گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن
گفتا به آب دیده دل را شستشو کن
گفتم دلم از بند غم آزاد گردان
گفتا که دل با یاد حق آباد گردان
گفتم که شام تا دلها را سحر کن
گفتا دعا همواره با اشک بصر کن
گفتم که از هجران رویت بی قرارم
گفتا که روز وصل را در انتظارم

منبع:http://romagha.blogfa.com

هر صبح و شام بهر خدا گریه می کنی^{۱
با یاد سید الشهدا گریه می کنی}

داغ حسین در همه دلها نهفته است
با روضه های کرب و بلا گریه میکنی

اکبر به خُلق و خَلق شبیه پیمبر است

بر این شبیه بدر الدجی گریه می کنی

قاسم امانت حسن و یادگار او
^{بر این شهید پر ز بها گریه می کنی}

بر این شهید پر ز بها گریه می کنی

عباس دست و فرق و دو چشمش شهید شد
بر پاره های مشک سقا گریه می کنی

خم گشت ناگهان کمر شاه عالمین
از داغ پهلوان وفا گریه می کنی

شش ماهه را تو شنیدی چه آمده

بر صبر مادر شهدا گریه میکنی

آخر امام حق است آن که سر جداست
از ننگ کوفیان و جفا گریه می کنی

یک دختر سه ساله یتیم است و پیش او

بردند هدیه ای که چرا گریه می کنی

خون گریه می کنی  چو ز زینب خبر رسد
با یاد غربت اسرا گریه می کنی

می خواهی انتقام بگیری ولی کمند
یاران و ما زیاد و شما گریه می کنی

هربار می رسد به سما بانگ العجل
یا آنکه "منتقم تو بیا" گریه می کنی

از شیعه های غافل و سرگرم کار خود!
از مدعین غرق ریا گریه می کنی

سیصد نفر هنوز نشد خالصانه یار؟!!
با شکوه ای که هست بجا گریه می کنی

زود بیدار شدم تا سر ساعت برسم

باید امروز به غوغای قیامت برسم

من به "قد قامت" یاران نرسیدم، ای کاش

لا اقل رکعت آخر به جماعت برسم

آه ،مادر! مگر از من چه گناهی سر زد

که دعا کردی و گفتی به سلامت برسم؟

طمع بوسه مدار از لبم ای چشمه که من

نذر دارم لب تشنه به زیارت برسم

سیب سرخی سر نیزه ست...دعا کن من نیز

اینچنین کال نمانم به شهادت برسم

 باز این چه آتش است که بر جان عالم است

باز این چه شعله ی غم و اندوه و ماتم است

باز این حدیث حادثه ی جان گداز چیست

باز این چه قصه ای است که با غصه توأم است

این آه جان گزاست که در ملک دل به پاست

یا لشکر عزاست که در کشور غم است

آفاق پر زشعله ی برق و خروش رعد

یا ناله ی پیاپی و آه دمادم است

چون چشمه ی چشم ما در گیتی زطفل اشک

روی جهان چو موی پدر کشته درهم است

زین قصه، سر به چاک گریبان کروبیان

در زیر بار غصه، قد قدسیان خم است

گلزار دهر گشته خزان از سموم قهر

گویا ربیع ماتم و ماه محرم است

ماه تجلی مه خوبان بود به عشق

روز به روز جذبه ی جانباز عالم است

آیت الله غروی اصفهانی (کمپانی)
 

بگو که یک شبه مردی شدی برای خودت

و ایستاده ای امروز روی پای خودت


نشان بده به همه چه قیامتی هستی
و باز در پی اثبات ادّعای خودت


از آسمانی گهواره روی خاک بیفت
بیفت مثل همه مردها به پای خودت


پدر قنوت گرفته تو را برای خدا
ولی هنوز تو مشغول ربنای خودت


که شاید آخر سیر تکامل حلقت
سه جرعه تیر بریزی درون نای خودت


یکی به جای عمویت که از تو تشنه تر است
یکی به جای رباب و یکی به جای خودت


بده تمام خودت را به نیزه ها و بگیر
برای عمه کمی سایه در ازای خودت


و بعد همسفر کاروان برو بالا
برو به قصد رسیدن به انتهای خودت


و در نهایت معراج خویش می بینی
که تازه آخر عرش است ابتدای خودت


سه روز بعد، در افلاک دفن خواهی شد

درون قلب پدر خاک کربلای خودت

هادی جانفدا

منبع:http://imam-hossein.blogfa.com

 امام حسین علیه السلام فرمودند: ای مردم،عبرت بگیرید از نکوهش‌هایی که خداوند به منظور پند و اندرز دوستانش، از علمای یهود کرده است، آن جا که

می‌فرماید: “چرا روحانیون و علمای آنها (یهود) از سخنان گناه آلود جلوگیری نکردند؟” و فرمود: “آن گروه از بنی اسرائیل که کافر شدند، (به زبان داوود و عیسی بن

مریم ) لعنت شدند”، تا آن جا که می فرماید:”چه کارهای ناپسندی که انجام می دادند”.بدین جهت خدا بر آنان عیب گرفت که از ستمگرانی که در برابرشان

بودند، فساد و اعمال ناروا می‌دیدند اما آنان را منع نمی‌کردند، چون به آنچه از ستمگران به آنان داده می‌شد چشم طمع داشتند و از عواقب اعتراض‌ها بیم

داشتند، با این که خداوند فرموده :”از مردم نترسید، از من بترسید” و نیز فرموده :”مردان و زنان مؤمن دوست یکدیگرند، به نیکی امر و از بدی نهی می کنند”.

و خداوند بدین سبب کلام خود را با امر به معروف و نهی از منکر به عنوان فریضه آغاز کرده است که آگاه بوده چون این فریضه ادا گردد و برپاداشته شود تمام

فرایض و واجبات دیگر از آسان و دشوار برپا داشته خواهند شد.

«الحمد لِله الذی هدانا لِهذا وَ ما کنّا لِنَهتدی َولا ان هدانَا الله»

اگر تمام عالم را جست‌و‌جو کنی، دوستی همچون امام عصر علیه السلام نمی‌یابی که:

هرچند به یادش نباشی، تو را از یاد نبرد؛

هرچند او را رها کنی، تو را رها نکند؛

هرچند بر او جفا کنی، از عطا دریغ نورزد؛

هرچند در حقّش دعا نکنی، به درگاه خداوند برایت دعا کند؛

هرچند از او گریزان باشی؛ از تو روی برنگرداند؛

هرچند موجبات رنجش او را فراهم کنی، رنجوری تو را برنتابد؛

هرچند به او سربلندی نیفزایی، او سبب افتخار و بزرگی تو باشد؛

اگر از حال او بی‌خبر باشی، از احوال تو بی‌خبر نماند؛

اگر تو حضور او را درک نکنی، همیشه و هرجا همراه تو باشد؛

اگر از ارتباط با وی خودداری کنی، خود به تو پیغام دهد؛

اگر از او دفاع نکنی، تو را بی‌پناه مگذارد؛

اگر هزاران مرتبه قلبش را شکسته باشی، باز عذرت را بپذیرد؛

اگر بارها نقض میثاق کرده باشی، راه بازگشت به سوی تو نبندد؛

اگر تو او را دوست نداری، او تو را دوست داشته باشد؛

اگر تو امانت‌داری شایسته برایش نباشی، او امین و راز نگهدار تو باشد؛

اگر تو او را یاری نرسانی، او پشتیبان و یاور تو باشد؛

اگر کوچک‌ترین خدمتت را به رُخش کشی، بزرگ‌ترین لطفش را به رویت نیاورَد؛

اگر تو حریمش را پاس نداشتی، او تو را حمایت و محافظت کند؛

اگر تو او را طرد کنی، او کهف حصین و پناهگاه امن تو باشد،

اگر سهم او را از مالت نپردازی، باز هم روزی خویش را مدیون او باشی؛

اگر تو فرزندی خطاکار و سربه هوا گشتی، او پدری بزرگوار و شفیق باقی بماند؛

اگر تو حقّ برادری‌اش را ادا نکردی، او همچنان برادری مهربان برای تو باشد؛

اگر تو او را در سختی‌ها تنها گذاشتی، او در تنگناها تو را تنها نمی‌گذارد و شاید رهایی بخش تو باشد؛

... و این‌ها همه درحالی است که هیچ نیازی به تو ندارد و به عکس، تو سراپا نیاز و احتیاج به اویی!

علاوه بر اینکه امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)

چشم خداست و تمام زندگی

ما را می بیند، در هفته دو بار نامه اعمال ما خدمت

ایشان عرضه می شود و

عملکردهای مارا ملاحظه می فرمایند و براساس

آنچه عمل کرده ایم، با ما

رفتار می کنند.

آیا می خواهید بدانید فاصله ما با امام زمانمان

چقدر است و معنای غربت و

تنهایی چیست؟ 

به این چند جمله ساده و عامیانه خوب دقت

بفرمایید؛ به ما فرموده اند که روز

جمعه احتمال ظهور حضرت ولی عصر(ارواحنافداه)

بیشتر است. “یامولای

هذایوم الجمعه و هو یومک المتوقع فیه ظهورک”

حال اگر عصر جمعه ای بعد از نماز مغرب و عشاء،

کسی به ما بگوید که امروز

هم گذشت و امام زمان (ارواحنا فداه) ظهور

نفرمودند و سپس چند لحظه بعد

به ما خبر بدهند که از امروز مثلاً سیب زمینی

کیلویی بیست تومان گرانتر

شده است، شما را به خدا قسم برای کدام

یک از این خبرها بیشتر

ناراحت می شویم؟ برای کدام یک بیشتر

دلهره پیدا می کنیم؟

نگران کدام یک می شویم؟؟؟

دل من خون شد ازین غم، تو کجایی؟

و ای کاش که این جمعه بیایی!

دل من تاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره،

مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد؟

دنيا بداست بي تو مکان بدي شده است 

اي صاحب زمانه ! زمـان بدي شده است 

حتّي پيــامي از تــو به اينــجا نمـي رسد 

بعد از تو باد ، نامه رسان بدي شده است 

برگـــرد تا هـــواي زميـــن را عــوض کني 

حالا که نيستي خفقان بدي شده است 

حالا که نيستي همه ساکت نشسته اند

حتـــي زبـان شــعر، زبان بدي شده است 

ساعت ، به سرعت و نگران پيش مي رود 

اين تيــک تــاک ها هيجان بدي شده است 

دســـت مرا بـــگير که يـــخ زد بـــدون تــو 

جــــان مــــرا بگير که جان بدي شده است!

یه روزی توی یه دانشگاه دانشجویی به استادش گفت:استاد اگر شما خدا را

به من نشان بدهید عبادتش می کنم تا وقتی خدا را نبینم اورا عبادت نمی

کنم. استادبه انتهای کلاس رفت وبه آن دانشجو گفت : آیا مرا می بینی؟

دانشجو پاسخ داد: نه استاد وقتی پشت من به شما باشدمسلما شما

را نمی بینم. استاد کنار او رفت نگاهی به او کرد وگفت:

تا وقتی به خدا پشت کرده باشی او را نخواهی دید. آن استاد کسی نبود

جز علامه جعفری...

به امید ظهور...

محبوب من....

کم گذاشتم برایت

تو را گریاندم با کارهایم 

عفو بفرما

قلبم

به

عشق شما 

می تپد

واما مهدی جان 

میبینی مرا ک هنوز سردرگمم

در مسیرم

در هدفم

در انتخابم 

من کم آوردم درتصمیمم

من وامانده ام

ازاین تقدیر

از هیاهوی این دنیای وانفسا

چه شد که این شدم

چه شد که شک جای یقین را گرفت

چه شد که هنوزم که هنوز است

نمیدانم تکلیفم را

کمک کن این زنگار ک بر دل حقیر نشسته

زدوده شود

تا شاید آرام گردد

تا شاید بیابد مسیر گمشده ی خود را

اللهم عجل لولیک الفرج

صبرم از کاسه دگر لبریز است

اگر این جمعه “نیاید” چه کنم ؟

آنقدر من خجل از کار خودم

این جمعه “بیاید” چه کنم ؟

********

اگر " العجل " بگوییم و برای ظهور آماده نشویم

کوفیــان آخــرالـزمــانـیــم

*********

بلند ترین ارتفاع برای سقوطمان

افتادن از نگاه مهدی فاطمه است

اللهم عجل لولیک الفرج

تمام راه ظهور تو با گنه بستم

دروغ گفته ام آقا كه منتظر هستم

كسي به فكر شما نيست راست مي گويم

دعا براي تو بازيست راست مي گويم

اگرچه شهر براي شما چراغان است

براي كشتن تو نيزه هم فراوان است

من از سرودن شعر ظهور مي ترسم

دوباره بيعت و بعدش عبور مي ترسم

من از سياهي شب هاي تار مي گويم

من از خزان شدن اين بهار مي گويم

درون سينه ما عشق يخ زده آقا

تمام مزرعه هامان ملخ زده آقا

كسي كه با تو بماند به جانم آقا نيست

براي آمدن اين جمعه هم مهيّا نيست

بين كسانى كه به راستى، حقيقتى را باور دارند و آنان كه

مدعى باور داشتن چيزى هستند تفاوت از 

زمين تا آسمان است. مانند تفاوت عشق تا شعار.

عشق آسمانى است و عشق ورزيدن كار اهالى آسمان!

شعار زمينى است و شعار دادن حرفه زمينى‏ها!

منتظران واقعى به امامشان عشق مى‏ورزند.

مدعيان انتظار، تنها شعار مى‏دهند.

منتظران واقعى در پى اصلاح وضعيت موجودند.

مدعيان انتظار، هر نوع اصلاحى را محكوم مى‏كنند.

منتظران واقعى تلاش مى‏كنند تا موانع ظهور را بشناسند و آنها را برطرف

كنند.

مدعيان انتظار، منتظر مى‏مانند تا امام غايبى بيايد و امور را به صلاح آورد

منتظران واقعى انتظار را تكليف و رسالت مى‏داند.

مدعيان انتظار براى رفع تكليف منتظرند.

منتظران واقعى، براى استقرار عدالت تلاش مى‏كنند.

مدعيان انتظار، استقرار عدالت را موكول به ظهور منجى غيبى مى‏دانند.

منتظران واقعى، در مقابل ظلم و فساد ايستادگى و مبارزه مى‏كنند

مدعيان انتظار، با عوامل فساد و ظلم تنها در دل مخالفت مى‏كنند نه در عمل

منتظران واقعى تلاش مى‏كنند تا حكومتهاى باطل را براندازند و خود زمينه‏

ساز حكومت عدل و ايمان گردند.

مدعيان انتظار، اساساً هيچ حكومتى در زمان غيبت را حكومت حق نمى‏دانند

و معتقدند بايد منتظر شد تا خود امام بيايد و حكومت كند.

منتظران واقعى، امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنند كه سنت همه

صالحان عالم است.

مدعيان انتظار، نسبت به ديگران بى‏تفاوتند.

منتظران واقعى، نگران سرنوشت خود و جامعه هستند.

مدعيان انتظار، به سرنوشت خود و جامعه نمى‏انديشند و اقدام جدى‏اى

در عرصه‏هاى اجتماعى و اصلاحی نمی کنند.

منتظران واقعى، در برابر آزارها و تكذيبها مقاومت مى‏كنند.

مدعيان انتظار، آنقدر محافظه‏كارند كه مورد آزار و تكذيب قرار نمى‏گيرند.

عشق آسمانى است و عشق ورزيدن كار اهالى آسمان!

شعار زمينى است و شعار دادن حرفه زمينى‏ها!

منتظران واقعى، بانشاطند و اميدوارانه به آينده مى‏نگرند.

مدعيان انتظار، مأيوس‏اند و دل‏خسته.

مدعيان انتظار، نسبت به ديگران بى‏تفاوتند.

منتظران واقعى، نگران سرنوشت خود و جامعه هستند.

مدعيان انتظار، مأيوس‏اند و دل‏خسته.

منتظران واقعى، زندگى فردى و اجتماعى خود را براساس آنچه در انتظار اويند

سامان مى‏دهند.

مدعيان انتظار، نه در زندگى فردى نه در زندگى اجتماعى خود هيچ تأثيرى از

آنچه انتظارش را

مى‏كشند، نمى‏پذيرند.

واما شما چه گونه اید؟؟؟؟

انتخاب با شماست....

مهدی جان!

سئوالی ساده دارم از حضورت

من آیا زنده ام وقت ظهورت

اگر که آمدی من رفته بودم

اسیر سال و ماه و هفته بودم

دعایم کن دوباره جان بگیرم

بیایم در رکاب تو بمیرم

ابود رداء روايت كرده كه «شب اميرالمؤمنين علي (ع) را

ديدم كه از مردم كناره گرفته و در مكان

خلوتي مشغول مناجات با پروردگار است در

حاليكه او در محراب عبادت ايستاده بود اشكهايش بر روي

صورتش مي‌غلطيد مانند مارگزيده به خود مي‌پيچيد و

مانند مصيب ديده‌ها گريه مي‌كرد و مي‌گفت

آه! آه! از توشه اندك و سفر طولاني و انيس و همنشين

كم! آه از آتش كه جگرها را بريان كند و

پوست بدن را پُر كند، آن از آتشي كه خرمن گستراند

ناگاه ديدم صدا خاموش شد. گفتم حتماً حضرت را خواب

برده است رفتم تا آن حضرت را بيدار كنم

چون ايشان را حركت دادم ديدم همچون چوب خشك

شده است، گفتم بلكه امام از دنيا رفته است و

به خانه آن حضرت رفتم و فاطمه (س) را از اين امر آگاه

ساختم، ايشان فرمودند

اين حالتي است كه از ترس خدا هر شب بر او عارض

مي‌شود

پس واي بر حال ما كه اينگونه به نمازهاي واجبمان كم

توجّهي كمي مي‌كنيم چه رسد به ساير عبادات

و اي به حال ما كه هنوز باور نكرده‌ايم بايد توشه فراواني

براي راه طولاني برداريم

****   *    ****     *   ****     *    ****    *    ****      

****تولد آخرین وسرور پیامبران و ششمین نور ولایت

امام صادق (ع) برمولایمان مهدی موعود (عج) و

برتمام مسلمانان و شیعیان جهان مبارک****

****  *    ****   *     ****     *    ****    *     ****

*** آغاز امامت دوازدهمین

نور ولایت***مهدی موعود(عج)

***بر منتظران مبارک***

نهم ربیع الاول روزی است که امام مهدی (عج) امامت

و جانشینی امام حسن عسکری (ع) از سوی

خدای متعال عهده دار شدند.

امام مهدی (عج) بعد از شهادت امام حسن عسکری (ع)

پدر بزرگوارشان در سن پنج سالگی و در سال

260هجری به امامت منسوب شدند .

نهم ربیع الاول روز شادی منتظران آن حضرت است

و برای دل باختگان آن حضرت عیدی باشکوه

است که آن را اغلب جشن می گیرند......

در میان شادی هایمان یادمان نرود مولایمان در

انتظار بازگشت ماست....

به نام خالق مهدی(عج)

هیچ داری از دل مهدی خبر

گریه های هر شبش را تا سحر 

اوکه اباب تمام عالم است 

من بمیرم سر به زانوی غم است 

شیعیان مهدی غریب و بی کس است 

جان مولا معصیت دیگربس است

شیعیان کم نیست غفلت هایمان 

غربت و تنهایی مولایمان

ما عبید وعبد دنیا گشته ایم

غافل از مهدی زهرا گشته ایم

ای خداوند عزیز و مهربان

تو رسان مهدی مارا این زمان

اللهم عجل الولیک الفرج 

شناخت ؛ یعنی معرفت وآشنایی عمیق و واقعی نسبت به شخصی یا چیزی و شناخت

امام زمان (عج)به معنای علم ومعرفت نسبت به شخصیت ومقام ومنزلت آن حضرت و

آشنایی با سیره و هدف وبرنامه هاَیَ ایشان . شناخت، زمینه ساز اعتقاد و

ایمان و در نتیجه عمل و تعهّد است. چه زیبا فرموده

است امیر بیان حضرت على(ع) که

:«انّ قیمه کلّ امرىء و قدرهُ معرفتُهبحارالانوار، ج 2، ص 184.

«ارزش و منزلت هر کسى (به اندازه) معرفت او است».

رسالتمان محمدی

ولایتمان علوی

عصمتمان فاطمی

سخاوتمان حسنی

عزتمان حسینی

غیرتمان عباسی

صبرمان زینبی

عبادتمان سجادی

شریعتمان باقری

مذهبمان جعفری

بردباریمان کاظمی

مهربانیمان رضوی

بخششمان تقوی

زیارتمان نقوی

نگاهمان عسکری

و امیدمان مهدوی...